Supercompensatie

Tijdens het trainen en toepassen van progressieve overload zal er een trainingsprikkel ontstaan, dit zal leiden tot een tijdelijke vermindering in belastbaarheid.

Dit is een vorm van vermoeidheid, uitputting van je spieren en een optreden van kleine spierscheurtjes in de spiervezels en het bindweefsel van de spier.

Het spreekt dan voor zich dat de belastbaarheid op dat moment dan wat minder is. Na afloop van je training(Inspanning) begint je lichaam met het herstel.

Je energie voorraden worden weer gevuld, en je spieren beginnen langzaam het repareren van deze spiervezels en bindweefsel er ontstaat dus "hypertrofie".

Als er op de juiste manier progressieve overload is toepast en jouw lichaam herstelt goed, en je geeft deze voldoende herstel tijd. Dan zal het lichaam zorgen dat jouw belastbaarheid niveau hoger is dan eerder. (De winst in onderstaand plaatje)

Het herstel dat zorgt voor een (tijdelijke) toename van belastbaarheid wordt supercompensatie genoemd.

Als je de volgende training (een nieuwe belasting) goed plant na de supercompensatie zal dit er toe leiden dat er na enkele training meer belastbaarheid opleveren. Je maakt je lichaam dus sterker tegen de "stress" die je op je lichaam plaatst.

Doe je dit echter te snel en heeft het lichaam zich nog niet zo goed mogelijk kunnen herstellen dan zal de supercompensatie nog niet optimaal hebben plaatsgevonden. Dit kan er toe leiden dat je een overbelasting krijgt en dus overtraind.

Herstel is dus net zo belangrijk als training.

Stress (training) + Rest (herstel) = Groei.

In deze video vind je een samenvatting van het principe supercompensatie: